امروزه بسیاری از افراد از رژیم پالئو و کتوژنیک پیروی می‌کنند و خواسته آنها کاهش وزن یا بهبود وضعیت سلامتی است. با این حال، از آنجایی که هر دو رژیم غذایی بسیار محبوب هستند، ممکن است تعجب کنید که چه تفاوت‌هایی باهم دارند. در این مقاله تفاوت رژیم پالئو و کتوژنیک، از جمله اینکه کدام بهتر است، آورده شده است.
رژیم پالئو چیست؟
رژیم پالئو که گاهی به آن «رژیم غارنشینی» نیز گفته می‌شود، بر این اصل استوار است که خوردن غذاهایی که در دسترس انسان‌های اولیه بود، سلامتی مطلوب را افزایش می‌دهد.
یکی از تئوری‌های اساسی در پشت رژیم غذایی پالئو این است که سیستم‌های غذایی مدرن، تکنیک‌های تولید و فرآوری به سلامت انسان آسیب می‌رساند.
بنابراین، اگر سبک غذا خوردن خود را طوری تنظیم کنید که از شکارچیان-گردآورنده دوران پارینه سنگی تقلید کند، از عملکرد بیولوژیکی طبیعی بدن خود، بهبود هضم و سلامت بهتر حمایت می‌کنید.
پالئو موادی مانند غلات، حبوبات، شکر فرآوری شده و بیشتر منابع لبنیات را حذف می‌کند.
غذاهای اصلی مجاز در رژیم پالئو
- گوشت و ماهی
- تخم مرغ
- آجیل و دانه ها
- میوه ها
- سبزیجات – به جز ذرت که یک دانه است
- چربی‌ها و روغن‌های انتخاب شده، مانند روغن نارگیل، روغن زیتون، روغن آووکادو، پیه، قیسی یا کره
- شیرین کننده‌های حداقل فرآوری شده، از جمله عسل خام، شربت افرا، شکر نارگیل، استویا خام
برای بسیاری، پالئو چیزی بیش از یک رژیم غذایی است.
همچنین تمرکز زیادی بر روی شیوه‌های زندگی، تأثیرات زیست‌محیطی انتخاب غذا و سلامت کلی بدن در چارچوب فلسفه پالئو وجود دارد.
رژیم پالئو یک برنامه غذایی است که بر غذاهای کامل تاکید دارد و غلات، حبوبات و بیشتر غذاهای فرآوری شده را به منظور بهبود سلامت حذف می‌کند. این رژیم همچنین دارای یک جزء سبک زندگی است که بر تمرینات سلامتی و ورزش تمرکز دارد.
رژیم کتو چیست؟
بیشتر بافت‌های بدن انسان ترجیح می‌دهند از گلوکز کربوهیدرات‌ها برای تامین انرژی استفاده کنند.
کتوز حالت متابولیکی است که در آن بدن شما به جای کربوهیدرات از کالری چربی استفاده می‌کند تا انرژی لازم برای انجام عملکردهای طبیعی خود را ایجاد کند.
هدف رژیم کتو یا کتوژنیک القای کتوز از طریق تنظیم محاسبه‌شده درشت مغذی‌های رژیم غذایی، یعنی کربوهیدرات‌ها، پروتئین و چربی است.
تجزیه درشت مغذی‌های رژیم کتو چیزی شبیه به این است:
- چربی: 65-90٪
- پروتئین: 10-30٪
- کربوهیدرات: کمتر از 5%
رژیم کتو یک برنامه غذایی است که بر کنترل توزیع درشت مغذی‌ها در وعده‌های غذایی به منظور تغییر وابستگی بدن از کربوهیدرات‌ها به چربی برای انرژی تمرکز دارد.
تفاوت رژیم پالئو و کتوژنیک
پالئو بیشتر بر ایدئولوژی تمرکز دارد در حالی که کتو بر درشت مغذی‌ها تمرکز دارد.
یکی از تفاوت‌های کلیدی بین رژیم غذایی پالئو و کتو پیام ایدئولوژیک یا فقدان آن است.
رژیم پالئو تاکید زیادی بر انتخاب سبک زندگی فراتر از رژیم غذایی دارد. این به صراحت یک سبک خاص از ورزش و تمرکز حواس را در فعالیت‌های روزانه تشویق می‌کند تا با الگوی غذایی همراه باشد.
یکی از پایه‌های سبک زندگی پالئو این است که دوره‌های کوتاه و شدید ورزش را در برنامه روزانه خود بگنجانید. تصور می‌شود که این سبک از فعالیت بدنی استرسی را که ممکن است با تمرینات طولانی تر همراه باشد، کاهش دهد.
روش‌های دیگر کاهش استرس در رژیم پالئو، یوگا و مدیتیشن است.
این شیوه زندگی هنگامی که با رژیم غذایی همراه می‌شود، برای بهبود سلامت کلی بدن و ذهن شما در نظر گرفته شده است که منجر به سلامت بدن می‌شود.
در حالی که رژیم غذایی پالئو بسیار خاص است، هیچ تاکیدی بر درشت مغذی‌ها ندارد. شما مجاز به خوردن پروتئین، چربی و کربوهیدرات به اندازه دلخواه هستید، مشروط بر اینکه آنها را از لیست مجموعه غذاهای «مجاز» انتخاب کرده باشید.
از سوی دیگر، تمرکز کتو بر روی توزیع درشت مغذی‌ها است.
هر تغییر دیگری که در سبک زندگی در کنار رژیم کتو اعمال شود، به عهده خود فرد است و بخشی از رژیم غذایی نیست.
رژیم پالئو فعالیت‌های خاصی را خارج از رژیم غذایی مانند ورزش و تمرکز حواس را تشویق می‌کند و هیچ محدودیتی برای درشت مغذی‌ها قائل نیست. کتو فقط مستلزم تمرکز بر روی درست مغذی‌ها است.
پالئو اجازه می‌دهد تا کربوهیدرات‌های کل غذا را دریافت کنید.
اگرچه پالئو برخی از منابع کربوهیدرات را محدود می‌کند، اما لزوماً رژیم غذایی کم کربوهیدرات به همان شیوه کتو نیست.
از آنجایی که پالئو بر درشت مغذی‌ها تأکید نمی‌کند، رژیم غذایی شما از نظر تئوری می‌تواند دارای کربوهیدرات بسیار بالایی باشد، بسته به اینکه کدام مواد غذایی را برای خوردن با پارامترهای مشخص شده انتخاب می‌کنید.
از آنجایی که غلات، قندهای تصفیه شده و حبوبات مجاز نیستند، منابع کربوهیدرات در رژیم پالئو تا حدودی محدود است اما حذف نشده است. پالئو هنوز هم کربوهیدرات‌های گروهی از غذاهای کامل مانند میوه‌ها، سبزیجات و شیرین کننده‌های تصفیه نشده را مجاز می‌کند.
در سویی دیگر رژیم کتو مصرف تمام منابع غنی کربوهیدرات، از جمله سبزیجات نشاسته‌ای، بیشتر میوه‌ها، غلات، شیرین کننده‌ها و بیشتر حبوبات را محدود می‌کند.
با توجه به این واقعیت که کل مصرف کربوهیدرات برای حفظ کتوز باید زیر یک آستانه مشخص باقی بماند، بسیاری از غذاهای پر کربوهیدرات، صرف نظر از منبع آنها، به سادگی در رژیم کتو قرار نمی‌گیرند.
کدام یک سالم تر است؟
هر دو رژیم پالئو و کتو می‌توانند گزینه‌های سالمی باشند، بسته به اینکه چگونه اجرا می‌شوند و برای چه استفاده می‌شوند.
در مقایسه‌ای کنار هم، رژیم پالئو گزینه سالم تری برای اکثر افراد است.
پالئو به انعطاف پذیری بیشتر در انتخاب غذا و گزینه‌های بیشتری برای بدست آوردن طیف وسیعی از مواد مغذی مورد نیاز بدن شما به صورت روزانه اجازه می‌دهد. همچنین یک سبک زندگی سالم را به طور کلی تشویق می‌کند.
آزادی در انتخاب غذا، نگهداری طولانی مدت پالئو را آسان تر می‌کند و پتانسیل کمتری برای انزوای اجتماعی دارد.
کتو برای همه مناسب نیست و ممکن است به عنوان یک روش درمانی برای برخی شرایط سلامتی مفید باشد.
همچنین، افراد به طور کلی باید از خوردن بیش از حد چربی اشباع شده در رژیم غذایی پرچرب خودداری کنند. ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.
عدم انعطاف پذیری کتو همچنین دریافت مواد مغذی کافی را به دلیل گزینه‌های محدود به یک چالش تبدیل می‌کند.
خلاصه
رژیم کتوژنیک با محتوای چربی بالا و کربوهیدرات بسیار کم مشخص می‌شود. ممکن است برای کاهش وزن و کنترل قند خون موثر باشد.
رژیم پالئو بر خوردن غذاهای کاملی که تصور می‌شد در دوران پارینه سنگی در دسترس انسان‌ها بود، تاکید دارد. همچنین ورزش و سایر روش‌های سلامتی را تشویق می‌کند.
هر دو رژیم پتانسیل تاثیر مثبتی بر سلامت شما در صورت برنامه ریزی مناسب دارند.
با این حال، تحقیقات طولانی مدت در مورد ایمنی و اثربخشی این برنامه‌های غذایی وجود ندارد و حفظ برخی از محدودیت‌ها می‌تواند دشوار باشد.
برای اکثر مردم، رژیم پالئو انتخاب بهتری است، زیرا نسبت به کتو، انعطاف پذیری بیشتری در انتخاب غذا دارد، که حفظ طولانی مدت آن را آسان تر می‌کند.
با بروکلی میزان دقیق کالری مصرفی، ایجاد تعادل در مصرف وعده‌های غذایی، رسیدن به وزن ایده آل و رژیم غذایی سالم را دریافت کنید.